تداوم فرهنگی وقتی صورت میپذیرد که علم مجبور به مهاجرت نشود ، و کتاب از قفسهی کتابخانه به زیرزمینهای پنهانی روی نیاورد . بهعقیدهی من حتی نباید کتاب 'فضائل یزیدبنمعاویه' را نابود کرد ° هرچند دنیا به رذائل این مرد مهر تصدیق نهاده است . امروز اگر کسی به دانشگاه یسوعیهای آمریکا برود ، بزرگترین مجموعهی کتابهای مارکسیستی دنیا را در آن مرکز مذهبی خواهد یافت (یک مجموعهی بینظیر) که علمای کشورهای کمونیستی هم گاهی مجبورند فتوکپی نسخههای نایاب را از آنجا تهیه کنند ، البته درچنین موقعیتی همان دانشگاه هم میتواند قویترین مطالعه را در رد ایدئولوژی چپگرا بنویسد ، بدون اینکه برای جلبنظر بچهها ناچار باشد سرخاب چپنمایی هم بر چهره مالیده باشد .
خودِ مخلص ، کتاب دربارهی گرفتاریهای قائممقام مینویسم بدون اینکه از کتاب 'اسناد جنگهای ایران و روسیه' خبر داشته باشم .°° کتاب حیدربابای شهریار دهها هزار نسخه در روسیه چاپ شده و ترجمهی ایتالیایی آن همینروزها منتشر شده و ما هنوز در تردیدیم که آیا آنها که اجازهی چاپ آنرا در ایران دادهاند خوب کردهاند یا بد ؟
نون جو و دوغگَو ( باستانی پاریزی )
°این کتاب بهوسیلهی ابنزهیر حری (متوفی ۸۳۵هجری/۱۱۸۷م) از بزرگان حنابله نوشته شده بود ، و ابوالفرجبنالجوزی بر آن رد نوشته است . (ابناثیر)
°°از این کتاب فقط اسم آن به گوش من خورده است ، کتابی است که 'برژه' نامی ، در همان سالهای بعد از جنگهای ایران و روس (۱۵۰ سال پیش) چاپ کرده است ، حدود ۱۳ جلد ، و هر جلدش حدود ۱۰۰۰ صفحه بهقطعِ روزنامه ! که دانشپژوه یکروز تمام توانسته تمامِ آنرا فقط ورق بزند (در تفلیس) . تمامیاش اسناد دقیق و دستِ اول جنگهای ایران و روس بهزبانها و خطوط مختلف ، در روسیه چاپ شده است . گویا یکدوره از آنرا مرحوم تقیزاده و مینوی در لندن خریده و به ایران فرستادهاند ، ولی میان زمین و هوا گم شده است . هیچجا نیست . نه در کتابخانهی وزارتخارجه که باید مرکز این اسناد باشد ، نه در کتابخانهی ملی ، نه در کتابخانهی مرکزی ، نه در کتابخانههای شخصی و خصوصی ، و نه در کتابخانه و مرکز اسناد وزارت جنگ . شما اگر در تمام ایران یکنسخه از این کتاب پیدا کردید ، من که چیزی ندارم ولی یک کتاب پیغمبر دزدان برایتان جایزه میدهم !
ما از این جنگ غافل بودهایم . این جنگی است که روسیه را روسیه ، و تشخص و هویت دولت آنرا ثابت کرد و تسلط بر دریای سیاه و دریای خزر را تا مرز چین برایش ممکن ساخت و او را دومین کشور نفتخیز عالم ساخت . پس بیخود نیست که آنها کتاب ۲۰۰۰۰ هزارصفحهای در باب آن چاپ کرده باشند . اما ما هم نباید از اسناد این کتاب غافل باشیم ، حالا که نسخههای آن کتاب بعد از ۱۵۰ سال نایاب و در حکم اکسیراحمر است و گرانبهاتر از عنقای مغرب ، بهتر است لااقل ، ارتش ایران یک افسر باسواد مثل جهانگیر قائممقامی را مأمور کند که برود و از کتابخانهی ملی پاریس یا کتابخانههای انگلستان ، یک عکس و فتوکپی از آنها تهیه کند و به ایران بیاورد (بهعلت عظمت و اهمیت کتاب ، بعید است که با مکاتبه بشود کار را انجام داد) اینکار را ارتش ایران میتواند انجام دهد و از مخارج آن هم نباید واهمه داشته باشد : فکر کنند که دوتا گلوله باروت توپ ، یا یک موشک مشقی اضافی در روز مانور ، زیادتر از حد معمول دود کرده و به هوا پرتاب و شلیک کرده بوده باشند ! یعنی زکوة آنرا داده باشند !
- ۰ نظر
- ۱۰ مرداد ۰۱ ، ۰۸:۵۴