چون آتش بی سایه ، در جهان پرسه می زند
ناتوان از فراموشی یأس هایی که روی میز از یاد رفته بود
پرواز کن ای کودک
ای روح تحقیر شده
زاری هایت را بس کن ، اوریدیس
هنگامی که با عصایت جهان را ، گرداگرد می گردی
کاسه ی مسین تو جام راهنمایت
تا ، حتی اندکی ، به هر گام پاسخ جهان را بشنوی
متبرک و گوشخراش ، توأمان .
برادران کارامازوف ( فئودور داستایوفسکی )
