پرواز کن

چون آتش بی سایه ، در جهان پرسه می زند

ناتوان از فراموشی یأس هایی که روی میز از یاد رفته بود 

پرواز کن ای کودک 

ای روح تحقیر شده 

زاری هایت را بس کن ، اوریدیس 

هنگامی که با عصایت جهان را ، گرداگرد می گردی 

کاسه ی مسین تو جام راهنمایت 

تا ، حتی اندکی ، به هر گام پاسخ جهان را بشنوی 

متبرک و گوشخراش ، توأمان . 

برادران کارامازوف ( فئودور داستایوفسکی )