انتقال شرّ

تدابیری که وحشی مکار و خودخواه بدان متوسل می‌شود تا خود را به‌قیمت درد و رنجِ همسایه‌اش آسوده سازد بسیار است و فقط نمونه‌های معدودی از آن میان می‌توان ذکر کرد . نخست باید دانست شرّی که انسان درصدد است خود را از آن رها سازد لازم نیست حتماً به انسانِ دیگری منتقل شود ، می‌توان آن‌را به‌حیوان یا شئ انتقال داد ، هرچند که درمورد اخیر آن شئ غالباً فقط وسیله‌ای برای انتقال شرّ به اولین کسی است که به آن دست می‌زند .
در بعضی از جزایر هندِ شرقی فکر می‌کنند که صرع را می‌توان با زدن برگِ درختان خاصی به‌صورت بیمار و سپس دور انداختن آن درمان کرد ؛ گمان می‌رود که بیماری با برگ از بدن بیمار بیرون می‌رود و زایل می‌شود . ...
مداوای اعراب برای رنج و درد عشق که سر به جنون و مالیخولیا بزند این است که ظرف آبی بر سر بیمار می‌گذارند و توی آن سرب مذاب می‌ریزند و سپس سرب را در جای بازی خاک می‌کنند ؛ به این‌ترتیب رنج و حرمان از تن بیمار به‌در می‌رود . بین میوتسه‌های چین وقتی پسر ارشد خانه به هفت‌سالگی برسد ، مراسمی موسوم به 'راندن شیطان' اجرا می‌شود ، پدر بادبادکی پوشالی درست می‌کند و در بیابان به‌باد می‌دهد تا همه‌ی شرّ و بدی را با خود ببرد . ...
این نمونه‌ها جنبه‌ی کاملاً سودمند انتقال شرّ را می‌نمایاند ؛ نشان می‌دهند که انسان چگونه بر آن است که با منتقل کردن درد و محنت‌اش به اشیای مادی به آسودگی دست یابد و سپس آن اشیاء را دور اندازد یا به‌صورتی درآورد که دیگر بی‌گزند باشند . با اینحال غالباً انتقال شرّ به اشیاء مادی فقط گامی است به‌سوی انداختن آن به‌دوش انسان زنده‌ی دیگر ؛ این جنبه‌ی تبهکارانه‌ی این انتقال است .
[...]
همچنین بعضی افراد گاهی با به‌جان خریدن شرّی که متوجه دیگران است نقش بلاگردان را ایفا می‌کنند . یک آئین کهن هندو نشان می‌دهد که چگونه مرض استسقاء از فرد مبتلا به فرد دیگری منتقل می‌شود ؛ خلیفه دو تن را پُشت به‌هم روی شاخه‌ای می‌نشاند ، روی بیمار به شرق و روی مرد سالم به غرب قرار می‌گیرد ، سپس در ظرفی نهاده بر سرِ بیمار جو شیری درست می‌کند و به آدم سالم می‌دهد که سر بکشد . به‌این نحو عامل استسقاء و تشنگی را از بیمار به دیگری منتقل می‌کند و او به‌رغبت و رضا آن‌را می‌پذیرد و می‌گیرد .
شاخه‌ی زرین / پژوهشی در جادو و دین ( جیمز جورج فریزر )