از وجوه اشتراک دین مغان و شیعه !

در آثار دینی زرتشتی ، چه در اوستا و چه در منابع و رسایل پهلوی ، از اثر ادعیه‌ای که دوبار ، سه‌بار ، چهاربار و ... تلاوت شود و دیوان و اهریمنان و شیاطین را دور کرده و وسوسه‌هایشان را بی‌اثر سازد اشارات بسیار است ، چنانکه زرتشت خود برای مبارزه و دوری از مکاید اهریمن ، به تلاوت کارسازترین ادعیه که 'یَثااهو' است اقدام می‌کند (یادداشت ۱۴۱ فرگرد ۸:۱۹)
[اما بعد از اسلام]
در یک تفسیر از فاتحةالکتاب که تألیف یکی از فضلای بعد از عصر ملامحسن فیض است ، چاپ دوم با تعلیق و تصحیح و مقدمه‌ی سیدجلال‌الدین آشتیانی ، ص۴۰ آمده است : "[...] از حضرت رسالت (ص) ، مروی است که هرکه در وقت صبح سه‌بار بگوید : اعوذُباللهِ من‌الشَّیطانِ الرَّجیم و چهار آیه‌ی آخر سوره‌ی حَشر را به آن ضّم کند ، حق‌تعالی هفتادهزار فرشته بر او موکل می‌گرداند که بر او صلوات فرستند و مکاید شیطان را از او دور نمایند ..."
وندیداد ؛ ترجمه ، واژه‌نامه ، یادداشت‌ها ( هاشم رضی )