سهمِ علی از فرشِ بهارکسری

سعد در برابرِ ایوانِ کسری اردو زد و خزائن و گنج‌هایی را که یزدگرد نتوانسته بود ببرد در یدِ اختیارِ خود یافت . از اشیایی که یافتند سبدهای مهر شده پر از آلات زرینه و سیمینه ، جامه‌ها ، گوهرها ، اسلحه ، ادویات و عطریات خوشبو بود . فوجی از عرب در دنبال گریخته‌گان تا پلِ نهروان پیش رفتند و چند رأس دواب به غنیمت گرفتند که گنج‌ها و نشان‌ها بسیار گرانبهای سلطنتی را می‌بردند .
در صندوقی که بر شتری بسته بود چیزهای بسیار نفیس یافتند ؛ منجمله جامه‌های زربفت و تاج خسروپرویز و قبای او که از پارچه‌ی مرصع زربفت ، مرصع به جواهر و مزین به مروارید بود . در صندوق‌های دیگر زره ، خود ، ران‌بند ، بازوبند و شمشیر خسروپرویز که همه از طلا بود به‌دست آمد . پس آنگاه زره و شمشیرهایی که از هراکلیوس قیصر روم و خاقان ترک و داهر پادشاه هند و وهرام چوبین غنیمت گرفته بودند با اسلحه‌ی پیروز و قبادِ اول و هرمز چهارم و نعمان به‌دست عرب افتاد .
شمشیرهای خسرو و نعمان را با تاج خسروپرویز نزد خلیفه عمر فرستادند . عمر تاج را در کعبه آویخت ؛ فرش معروف بهارکسری یا بهارستان هم جزو غنائمی بود که نزد عمر فرستادند ؛ عمر گفت آن‌را قطعه‌قطعه کرده میان اصحاب رسول تقسیم کردند . علی (ع) سهم خود را به بیست‌هزار درهم فروخت . پس خمس غنائم را که به خلیفه تعلق داشت جدا کرده باقی را در بین شصت‌هزار تَن سپاهیان سعد تقسیم نمودند ؛ گویند به هر تَن دوازده‌هزار درهم رسید .
ایران در عهد باستان ( جواد مشکور )