برزیل و جنبش آدم‌خواران !

در سال ۱۹۲۲ 'هفته‌ی هنرِ مدرن' در سائوپائولو برگزار شد و جنبش بدنامِ Antropófagos (آدم‌خواران) سر بر کرد که آدم‌خواری را به‌عنوان صورتِ نهایی عصیان ، و بزرگداشتِ فرهنگ بومی تبلیغ می‌کرد .خوشبختانه ، این‌همه ادا و اطواری بود با رنگ و بوی کارناوال ، که مشهورترین شیوه‌ی خوش‌گذرانی ، شادمانی و کنار نهادن هنجارهای اجتماعی در برزیل است ؛ بنابراین کسی در آن ایام خورده نشد !!
تلاقی کارناوال و جنبش پیشرو ، برنامه‌ی مدرنیست‌ها را برای کشف نحوه‌ی بیانی به‌راستی برزیلی مشخص می‌کند . جنبش پیشرو آثاری عمده در قالب داستان پدید آورد که نمونه‌ی آن (۱۹۲۸) Mucanaìma نوشته‌ی ماریو دِ آندراده بود ، رمانی که قهرمان آن موجودی نازپرورده ، کاهل و هرزه‌گو ، درواقع نماینده‌ی خود کشور است و ترکیبی است از اسطوره‌های اقوام گوناگونی که جامعه‌ی برزیل را تشکیل می‌دهند .
درعین‌حال ، چنانکه اشاره کردیم ، رمان شمالِ شرقی برزیل با نگاهی رئالیستی تلاش و عذاب مردم فقیر را در روستاهای فلاکت‌زده‌ی این کشور تصویر می‌کرد . نویسندگان اینگونه آثار با گرایشِ جهان‌وطنیِ مدرنیست‌ها مخالف بودند .
داستان‌های کوتاهِ آمریکای لاتین ( گردآوری : روبرتو گونسالس اچه‌وریا )