قدرت تبلیغاتی کلمات

سیاستمداران با استفاده از کلماتی نظیر : جنگ سرد ، تئوری دومینو در مورد کمونیسم خزنده ، پرسترویکا و گلاسنوست ، جنگ علیه مواد مخدر ، حمایتگرایی ژاپنی و بالأخره نظم نوین جهانی ، مسائل اجتماعی را تفسیر می‌نمایند و برنامه‌هایی را که باید در دستور کار ملی قرار گیرد پردازش می‌کنند . درواقع استفاده از کلمات بدین شیوه آن‌چنان رایج است که ویلیام هرتزیک کتابی از آنچه خود "صحبت دوپهلو" می‌نامد فراهم آورده است ، و همه‌ساله جایزه‌ای به یکی از چهره‌های اجتماعی که فریبنده‌ترین و متناقض‌ترین استفاده از زبان را کرده باشد تقدیم می‌کند .
قدرت تبلیغاتی کلمات به‌شکل برجسته‌ای در رمان ۱۹۸۴ جورج اورول به‌نمایش گذاشته شده است . در این کتاب تاریخ پیوسته به‌زبان روز یعنی 'نوگویش' بازنویسی می‌شود تا با نیازها و آمال رهبران دولت تطابق یابد . اورول چنین می‌نویسد :
"هدف نوگویش تنها تهیه‌ی وسیله‌ای برای ابراز دیدگاه جهانی و عادات ذهنی مناسب هواخواهان اینگسوس نبود ، بلکه ناممکن ساختن هرگونه تفکر دیگر بود . غرض آن بود که وقتی نوگویش به‌طور قطعی پذیرفته و گویش پیشین فراموش شد ، هرگونه فکر بدعت‌آمیز ، یعنی فکری که از اصول اینگسوس فاصله بگیرد باید عملاً غیرقابل تصور شود ، حداقل تاحدودی که تفکر به کلمات وابسته است ."
با عنایت به این مطلب که شغل اورول در اثنای جنگ جهانی دوم نوشتن تبلیغات به‌سود بریتانیا برای پخش در هندوستان بود ، رمان وی ابعاد هرچه ترسناک‌تری می‌یابد .
[...]
درعین‌حال مهم است به‌خاطر داشته باشیم که کلمات قدرت از پیش اقناع کردن را دارند . کلمات و نامگذاری‌هایی که به‌کار می‌بریم به‌تعریف و ایجاد دنیای اجتماعی ما منجر خواهد شد . این تعریفی که از واقعیت می‌کنیم افکار ، احساسات و تصورات ما را هدایت می‌کند ، از این‌رو بر رفتار ما تأثیر می‌گذارد . شاید یوزف گوبلز ، وزیر تبلیغات هیتلر ، قدرت کلمات را به‌بهترین وجه تعریف کرده باشد :
"اثبات آنکه مربع در واقع دایره است ، چنانکه با تکرار لازم و شناخت روانی مخاطبان همراه باشد ، غیرممکن نیست . گذشته از همه‌ی اینها ، مگر مربع و دایره چه هستند ؟ آنها کلماتی بیش نیستند و کلمات را می‌توان طوری قالب‌ریزی کرد که عقاید را در لباسی مبدل بپوشانند ."
عصر تبلیغات ( آنتونی پراتکانیس و الیوت آرونسون )