ابرهه !

در آغاز قرن ششم میلادی حبشی‌ها که مسیحی بودند به عربستان حمله برده و یمن را به‌تصرف درآوردند . سردار حبشی که یمن را فتح کرد ابرهه نام داشت . وی کلیسایی به‌نام قلیس در صنعا پایتخت یمن بنا نهاد و خواست آن‌را مرکز حج عرب قرار دهد و برای خراب کردن خانه‌ی کعبه به مکه روی آورد . ولی چنانکه در تواریخ مسطور است موفق نشد و به‌علت طاعون در سال ۵۴۲ میلادی از نیمه‌ی راه بازگشت .
بالطبع امپراطور روم از نظر هم‌کیشی از این کارِ حبشی‌ها خشنود بود . در این‌هنگام شاهزاده‌ای یمنی به نام سیف‌بن‌ذی‌یزن برای استمداد از شاهنشاه ایران به‌درگاه انوشیروان پناهنده شد . خسرو که از نفوذ غیرمستقیم رومی‌ها در عربستان و یمن ناخشنود بود ، دربین سال‌های ۵۷۰-۵۷۵ م. وهریز نامی را با لشگری به‌تعداد ۸۰۰ نفر در هشت کشتی از راه خلیج‌فارس و باب‌المندب به یمن فرستاد ، در راه دو کشتی آنان غرق شد و شش کشتی با ۶۰۰ تن به سواحل حضرموت رسیدند . یمنی‌ها از آمدن لشگر ایران شاد شده بر حبشی‌ها بشوریدند و مسروق آخرین امیر خاندان ابرهه به‌دست وهریز کشته شد و سلطه‌ی حبشی‌ها در یمن برچیده شد ؛ ایرانیان حبشی‌ها را از یمن بیرون راندند (۵۷۶ م) و هریز از جانب شاهنشاه به‌فرمانروایی آن کشور گمارده شد .
ایران در عهد باستان ( جواد مشکور )