تحجر و فرهنگ های منفی

ماهیت عقده ها و فرهنگ های منفی این است که بر اساس ناسازگاری میان اجماع عمومی بر سر اینکه چه رفتاری قابل قبول است و غریزه ی متفاوت شخص حرکت و حمله می کند . درست همانطور که بعضیها حتی با دیدن یک برگ درخت دیوانه می شوند ، نیروی داوری منفی چنگال های خود را بیرون می آورد تا هر عضوی را که تبعیت نمی کند قطع نماید .

[...]

در اینجا نمونه اخیری را برایتان ذکر می کنم . بنابر گزارش شبکه ی خبری CNN ، در آغاز جنگ خلیج فارس برخی از زنان مسلمان عربستان سعودی که بنابر مقررات مذهبی حاکم بر این کشور از رانندگی منع شده اند ، سوار اتوموبیل شدند و رانندگی کردند . پس از پایان جنگ این زنان به دادگاه کشیده شدند و در آنجا رفتارشان محکوم شد . سرانجام پس از بازجویی و محاکمه ، زنان را آزاد کردند و به دست پدران ، برادران یا شوهرانشان سپردند ، به این شرط که آنها باید تعهد می دادند در آینده زنان خانواده شان را مهار کنند . [!]
این نمونه ای است از اینکه چطور اثر جانبخش و روح افزای زن بر جهان دیوانه بصورت ننگ و رسوایی ، بی عقلی و افسارگسیختگی تعریف می شود . برخلاف کودک قصه که اجازه می دهد فرهنگ پیرامونش او را به سوی وضعیت باز هم خشک تری براند ، گاهی تنها بدیل موجود برای کرنش در برابر جمع خشک و متحجر ، اتخاذ عملی شجاعانه است . این عمل الزاما نباید شق القمر باشد . شجاعت یعنی پیروی از دل . میلیونها زن در جهان هستند که هر روز با پیروی از دل خود کارهای بزرگی انجام می دهند . یک عمل منفرد نیست که جامعه ی خشک را تغییر می دهد ، بلکه تداوم آن است که این کار را می کند . همانطور که روزی یک راهبه ی بودایی به من گفت : " قطرات آب سنگ را سوراخ می کند ."
زنانی که با گرگها می دوند ( کلاریسا پینکولا استس )