سیسرون می گوید : " سقراط خود را کوچک می کند ، بیش از آن ، به مخاطبان مخالف امتیاز می دهد ؛ به این ترتیب به چیزی می اندیشد و چیز دیگری به زبان می آورد و از به کار بردن این نهانکاری که یونانیان آن را 'ریشخند کردن' می نامند لذت مى برد . درحقیقت این حالت ساختگی ، اقدامی با قصد قبلی برای نهانکاری نیست ، بلکه نوعی مطایبه است که خود و دیگران را کاملا جدی نمی گیرد ؛ زیرا واقعا هرآنچه که انسانی است و حتی هرآنچه که فلسفی است ، اعتباری اندک دارد و لذا هرگز نمی توان بر آن غره شد . بنابراین رسالت سقراط آن است که انسان ها را از نادانی خود آگاه سازد ."
***
سقراط در رساله ی تئه تتوس درباره ی خود می گوید : " من به کلی گمراه کننده ام -آتوپو- و جز تزلزل و تردید -آپوریا- چیزی به وجود نمی آورم ."
فلسفه ی باستان چیست ؟ ( پیر آدو )
