ترس و احترام

... از میانِ همه‌ی منابع خطر برای وحشیان هیچکدام وخیم‌تر از جادو و سحر نبود و او گمان داشت که همه‌ی بیگانگان این فنِ شوم را انجام می‌دهند . بنابراین اولین پیشبینی آدم وحشی حفظ خود در برابر اثرات سوئی است که بیگانگان به‌عمد یا غیرعمد ، ایجاد و اِعمال می‌کنند . بدین‌سان پیش از آنکه اجازه داده شود بیگانگان وارد جایی شوند ، یا دستکم پیش از آنکه اجازه یابند آزادانه با اهالی بجوشند ، غالباً مراسم خاصی از سوی اهالی به‌منظور خلع بیگانگان از قدرت‌های جادویی‌شان ، مقابله و معارضه با آثار سوئی که گمان می‌رفت از آنها نشأت گیرد ، یا به‌اصطلاح ضدعفونی کردن جوِّ آلوده‌ای که گمان می‌رفت آنها را فراگرفته است ، انجام می‌گرفت . مثلاً در جزیره‌ی نانومیا (جنوب اقیانوس آرام) بیگانگانی که با کشتی یا از سایر جزایر می‌آمدند ، اجازه نداشتند با کسی ارتباط بگیرند تا آنکه همگی یا چند نفرشان به‌عنوان نماینده‌ی جمع ، به هریک از چهار معبد جزیره برده شوند و در آنجا نیایش صورت گیرد تا خداوند هر بیماری یا خیانت و خدعه‌ای را که با خود و در خود داشته باشند بزداید و بلااثر سازد ؛ پیشکش گوشت نیز در محراب گذاشته می‌شد و همراه با آن سرود و رقص برای خداوند به اجرا درمی‌آمد . ... 

احتمال دارد که همان ترس از بیگانگان بیش از هر خواهشی برای محترم داشتن آنان انگیزه‌ی مراسم خاصی است که هنگام پذیرفتن آنان انجام می‌گیرد اما مقصود از آن مستقیم بیان نمی‌شود . در افغانستان و بعضی نقاط ایران ، مسافر پیش از آنکه وارد دهکده‌ای شود بلافاصله با قربانی کردن حیوان یا پیشکش کردن غذا یا با آتش و اسپند و کندر استقبال می‌شود . هیأتِ مرزگذاری افغان را ، هنگام عبور از دهات افغانستان غالباً با آتش و اسپند استقبال می‌کردند .
شاخه‌ی زرین / پژوهشی در جادو و دین ( جیمز جورج فریزر )