حقوق زنان در مذهب طبری
'وصبحی محمصانی' پس از یاد کردن مذاهب چهارگانه‌ی معروف اهل سنت (مالکی ، حنفی ، شافعی ، حنبلی) در ذیلِ عنوان مهمترین مذاهب اسلامیِ ازمیان رفته‌ی سُنّیان ، سه مذهب را بازمی‌گوید که عبارتند از : مذهب اوزاعی° ، مذهب ظاهری°° و مذهب طبری . در باره‌ی مذهب طبری ، آنگاه که ترجمه‌ی احوال و آثار طبری را به‌ایجاز یاد می‌کند ، می‌نویسد :
"طبری فقیهی جهانگرد بود ، نخست به شافعی و مالک و فقه اهلِ رأی گروید اما پس از چندی خود به‌مذهبی جداگانه و مستقل گرایید که در بغداد شیوع یافت و گروهی چون معافا نهروانی و دیگران از پیروان آن بودند ... " سپس می‌نویسد : "اما مذهب طبری در نیمه‌ی قرن پنجم هجرت منسوخ گشت و در بطون تاریخ مدفون گردید ." از شگفتی‌هایی که ممکن است مورد توجه طرفرداران آزادی و برابری زنان در این عصر واقع گردد این است که در مذهب طبری و مذهب ظاهری ، تجویز کرده‌اند که زن بر اطلاق در همه‌چیز حاکمِ خود باشد ، برخلاف مذهب ابوحنیفه که این امر را جز در قضایای اموال برای زن تجویز نکرده و برخلاف دیگر فقیهان که بر اطلاق از واگذاردن چنین حقی به زن امتناع ورزیده‌اند .
تاریخ بلعمی ؛ تکمله و ترجمه‌ی تاریخ طبری ( ابوعلی محمدبن محمدبن بلعمی )
°امام عبوعمره‌ی عبدالرحمن‌بن عمرو ، منسوب به اوزاع ، تیره‌ای از یمن یا قریه‌ای به دمشق متوفی به‌سال ۱۵۷هجری که مذهبی خاص داشت و از اصحاب حدیث بود و با رأی و قیاس مخالفت داشت .
°°منسوب به داوودبن علی اصفهانی ، معروف به ابوسلیمان ظاهری ، متوفی به‌سال ۳۷۰هجری وی نیز مذهبی خاص داشت و تنها به‌ظاهر کتاب و سنت استناد می‌جست و از اجماع و رأی و استحسان و جز اینها سر باز می‌زد .
