درباره‌ی مسئولیت‌پذیری

به همین‌ترتیب به‌نظر می‌رسید که بخش اعظم صحبت‌ها در مورد مسئولیت‌پذیری ، تنها به حرف محدود می‌شود : در ژاپن ممکن بود مدیری که مسئول ورشکست شدن بنگاهِ تحت امر خود بود ، مسأله‌ای که باعث بیکاری هزاران‌ نفر از کارکنان می‌شد ، به سبک ژاپنی خودکشی کند . در بریتانیا ، وقتی بنگاه‌ها ورشکست می‌شدند ، مدیران آنها استعفا می‌دادند . در ایالات‌متحده اما ، این افراد بر سر اندازه‌ی پاداش خود دعوا می‌کردند !
در بازارهای مالی امروز ، تقریباً همه ادعای بی‌گناهی می‌کنند . همه فقط کار خود را انجام می‌دادند ، و واقعاً هم همینطور بود . اما اغلب شغل آنها مستلزم سوءاستفاده از دیگران یا زندگی کردن از طریق نتایج چنین سوءاستفاده‌هایی بوده است . فردگرایی وجود داشت اما مسئولیت‌پذیری فردی وجود نداشت . در بلندمدت ، اگر مردم در برابر پیامدهای اقدامات خود پاسخگو نباشند ، جامعه نمی‌تواند به‌خوبی عمل کند . این استدلال که "من فقط کار خودم را انجام می دادم" نمی‌تواند بهانه‌ی خوبی باشد .
سقوط آزاد ( جوزف ای. استیگلیتز )