کاپیتالیسم و توجیه نابرابری

زمانی که دولت ایالات‌متحده مشغول احیای بانک‌ها شد ، باید در مورد پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری نیز فکر می‌کرد . بانکدارانی که کشور را دچار این دردسر کرده بودند باید هزینه‌ی اشتباهات خود را می‌پرداختند . درعوض آن‌ها میلیاردها دلار پول را به‌جیب زدند و متواری شدند (حتی آنطور که بعدها مشخص شد از بذل و بخشش‌های دولت مبالغِ به‌مراتب بیشتری را به‌دست آوردند) کاپیتالیسم به‌عنوان یک نظام ، می‌تواند سطح بالایی از نابرابری را تحمل کند و برای توضیح چرایی وجود این نابرابری استدلالی وجود دارد : نابرابری روشی است برای برانگیختن مردم و انگیزه دادن به آنها . پاداش دادن به مردم ، متناسب با مشارکت‌های آنها در جامعه یک اقتصاد کاراتر به‌وجود می‌آورد . اما آنهایی که در دوران حباب بازار مسکن پاداش‌های خوبی به‌دست آوردند باعث کاراتر شدن جامعه نشدند . شاید آنها برای مدتی سودآوری بانک‌ها را افزایش داده باشند ، اما این سودها سرابی بیش نبود . در نهایت آنها هزینه‌های قابل توجهی را بر مردم سراسر جهان تحمیل کردند . اگر پاداش‌های خصوصی به بازدهی‌های اجتماعی ارتباط نداشته باشد ، نظام کاپیتالیسم نمی‌تواند کار کند .
سقوط آزاد ( جوزف ای. استیگلیتز )