میلِ 'قدرت' به فساد

همانگونه که لُرد اکتن پیشگویی کرد : "همه‌ی قدرت‌ها روی به‌سوی فساد دارند و قدرت مطلق مطلقاً فاسد خواهد شد ." این سخن برای سرمایه‌داری به همان اندازه‌ درست است که برای کمونیسم . با نبود مدیریت آزادانه و عادلانه‌ی حکومت ملی ، که در شرکت‌های غرب همچون نورچشمی‌های شوروی در عمل شکست خورده ، فساد ، چه قانونی چه غیرقانونی ، همیشه پیروز می‌شود . در مورد شوروی ، مسأله ، قدرت مطلق نخبگانِ حاکم بود که اقتصاد و حکومت را به‌گونه‌ای به‌هم پیوست که دیگر رقیبی پیش‌روی خود نمی‌دید ، نخبگان شوروی به فکر کسی جز خودشان نبودند . همین رخداد شاید در غرب روی دهد ، اگر نخبگانِ شرکت‌ها بتوانند به هدف خود در مهار دولت دست یابند ، آنگاه باید وحشت دوره‌ی استالین را دوباره به چشم دید .
نورچشمی‌های شوروی مانند نخبگان غربی ، همچون کودکانی در یک مغازه‌ی شیرینی‌فروشی بودند ، آزاد و رها برای چنگ زدن به هرچه می‌دیدند . بدون آنکه به‌ایستند و بی‌اندیشند که این کار با قانون‌مندی و بقای خود آنها چه خواهد کرد . سرانجام پس از هفتاد سال آنها بهای گزافی پرداختند که همان فروپاشی امپراطوری روس بود . بنابراین دلیل اصلی نابودی اتحاد شوروی مربوط به ساختار نادرست پاداش‌ها است که به‌راستی کلید پیروزی یا شکست هر سامانه‌ای است .نورچشمی‌ها برای رونق بخشیدن به امور اقتصادی مزد می‌گرفتند ولی برای تباه کردن و نابودی‌اش کار می‌کردند .
انقلاب سوم ( هارولد پرکینز )