نابرابری در تقسیم ثروت

هر جامعه‌ای که در آن نابرابری به حد بهره‌کشی برسد با پای خود رو به سوی نابودی می‌رود . این جامعه در هر سطحی از تولید که باشد ، اگر خبرگانِ قانونگذار که مهارِ جریان درآمد را در بخش دولتی یا خصوصی یا هر دو ، در دست دارند حقی بیش از یک مشارکت قابل قبول از منابع عمومی برای خود قائل شوند به ناپایداری سامانه افزوده و سرانجام باعث انفجار آن خواهند شد . نخست آنکه این احساس نابرابری (بی‌عدالتی) پیامدهای سیاسی دارد ؛ برای نمونه سیاست رشک که عاملِ برانگیزش ناخشنودی نسبت به قدرت حاکم است و حاصل آن هم ارتکاب جرم ، هرج و مرج ، غارت و شورش‌های محلی است ، هرچند که نام این اعمال را چیز دیگری بگذاریم .
انقلاب سوم ( هارولد پرکینز )