پایان کار سلوکی‌ها

پس از شکست از رومی‌ها° سلوکی‌ها یکباره روی به ناتوانی گذاردند . در مشرق دولت پارت و باختر به‌کلی دست سلوکی‌ها را از شرق ایران کوتاه کرد ، رقابت با بطلمیوس‌های مصر و جنگ‌های پی‌درپی با آنان قوای سلوکی‌ها را تحلیل برد . یکی از علل ضعف سلوکی‌ها دشمنی با یهودیان بود ؛ جهتش آن بود که سلوکی‌ها فرهنگ یونانی را در آسیا رواج می‌دادند و یهودیان حاضر نبودند سُنن ملی خود را از دست داده از این جریان پیروی کنند . تا در زمان تیتوس امپراطور روم (۸۱-۷۹ ق.م) به‌ویرانی بیت‌المقدس و کشتار یهود انجامید .
از سال ۱۴۵ ق.م اختلافات شدیدی در دودمان سلوکی افتاد ، تا کار به‌جایی رسید که سوریه که باقی‌مانده‌ی کشور سلوکی بود به دو قسمت تقسیم شد . در سوریه‌ی علیا یک پادشاه سلوکی (آنتیوخوس نهم) و در سله سوریه پادشاهی دیگر از همان خانواده (آنتیوخوس هشتم) سلطنت می‌کرد ، پس از مرگ آنتیوخوس سیزدهم ، پومیه سردار رومی سوریه را گرفت و آن‌را ایالتی از روم کرد .
بنابر آنچه گذشت دولت سلوکی به دست سلوکوس نیکاتور در ۲۱۲ ق.م بنیاد گذارده شد و در ۶۴ ق.م منقرض شد . دوران حکومت آن سلسله ۱۴۸ سال بود .
ایران در عهد باستان ( جواد مشکور )

°آنتیوخوس سوم یا بزرگ در پیِ جنگی سله‌ سوریه را از مصریان گرفت ؛ در این‌هنگام رومیان که تازه پایشان به مشرق باز شده بود به بهانه‌ی حمایت از مصر ، با سلوکی‌ها از درِ جنگ درآمدند و در ماگنزی در آسیای صغیر ، سلوکی‌ها را شکست سختی دادند (۱۹۰ ق.م) و بدین‌ترتیب آسیای صغیر به‌دست رومیان افتاد .