گرشاسب

گرشاسب باد را که فریفته ی دیوان شده بود مهار کرد .

در اوستا دانستیم که گرشاسب ایزدوای [ایزدِ باد] را می ستاید . ایزدوای همان باد است . در بندهشن در مورد وایو آمده است که در مناطق بالای آسمان مکان فروغ و روشنایی اهورایی قرار دارد ، که جایگاه اهورامزدا است و در پایین که منطقه ی تاریکی و ظلمت است جایگاه اهریمن می باشد . در بین این دو منطقه هوا (فضا) قرار دارد ، اما خود هوا به دو پاره تقسیم می شود ، بخشی که در تماس با بالا و روشنایی است : هوای خوب ، و بخشی که در تماس با پایین و ظلمت است : هوای بد نام دارد . سرپرست هوای خوب ، ایزدوای و سرپرست هوای بد ، دیوِ استویداد است . در مورد ایزدوای در رام یشت به تفصیل سخن رفته است .

در جایی از اوستا که به صراحت از استویداد ، یا هوای بد یادی رفته است ، در 'وندیداد' می باشد :

"ای آفریننده ی جهانِ جسمانی و ای مقدس ، بگو بدانم ، آتش کُشنده است یا نه ؟

اهورامزدا پاسخ داد و گفت : آتش کشنده نیست بلکه 'استوویدوتو' دیو مرگ است که دست و پای آدمی را می بندد و وایو بر وی مسلط می شود و پس از اینکه استخوان و زندگی در وی به یکدیگر آمیخته شد ، بوسیله ی آتش پایان می یابد . وقتی از این دنیا به آخرت می رود با قضا و قدر سر و کار خواهد داشت ."

به نظر می رسد گرشاسب در واقع با استویداد مبارزه کرده است .

در فرهنگ سامی نیز سلیمان باد را تسخیر می کند .

در فرهنگ چین باستان نیز به مبارزه بین یکی از پهلوانان با دیو باد اشاره شده است ، در این افسانه پادشاه به پهلوان 'شین ین' کماندار خدایی فرمان می دهد که دیو باد را که در سرزمین جنوب طوفانها و بادهای سختی بر می انگیزد ، بر سر عقل آورد 'یی' تیری به سوی دیو باد پرتاب کرده ، سینه ی او را زخمی می کند و تیر دیگری را به زانوی دیو می زند و او را ناچار می کند که تسلیم شود و از او قول می گیرد که کارهای اهریمن و زیانبار خود را کنار بگذارد .

مجموعه مقالات اولین گردهمایی زبان ، کتیبه و متون کهن ( جمعی از متخصصین و پژوهشگران )