نشانه ها

فروید در جایی می گوید که سه جراحت (blessures) بزرگ با سرشتی خودشیفته (narcissique) در فرهنگ غرب وجود دارد : جراحتی که کوپرنیک وارد آورد ؛ جراحتی که داروین با کشف اینکه انسان از نسل میمون است وارد کرد ؛ و جراحتی که خود فروید با کشف اینکه خودآگاهی بر ناخودآگاه استوار است وارد آورد . از خود می پرسم آیا نمی توان گفت که فروید ، نیچه و مارکس ما را در محاصره ی کار تأویل که همواره بر خود بازتاب می شود قرار داده اند ، و بدین ترتیب در گرداگرد ما و برای ما ، آیینه هایی قرار داده اند که تصویرهایی را به ما منعکس می کنند و جراحت های پایان ناپذیر همین تصویرها خودشیفتگی امروز ما را شکل می دهند . می خواهم در اینمورد چند نکته را مطرح کنم و آن اینکه در هر حال به نظرم می رسد مارکس ، نیچه و فروید نشانه ها را در جهان غرب تکثیر نکرده اند و به چیزى فاقد معنا معنای تازه ای نبخشیده اند ، در واقع آنان در کل ، ماهیت نشانه و شیوه ی تأویل پذیری نشانه را تغییر داده اند .
نیچه ، فروید ، مارکس ( میشل فوکو )